Laatst hadden wij hier bij SABMedia, zoals wel vaker trouwens, een leuke discussie. Dit keer ging het over de impact van een radiocommercial. Met de grote hoeveelheid zenders en toename van digitale stations, was de vraag of men nog wel ‘luistert’ naar de radio. Het is een soort behang, het is kaal als er geen radio aanstaat maar of het nu echt opvalt wat je hoort? Meerderheid vond dat visueel beter werkt dan audio. Alle marketing goeroes hebben het ook altijd over het visuele aspect.

Totdat er 1 iemand gaat zingen: “Leve de man van de….”, of “Liever…. Leverworst”. Deze laatste firma bouwt nu zelfs zijn visuele commercial om de oude radiocommercial heen. Zingen we nog even verder? “Zo in mijn sas met…”, “Sorbo, hier, Sorbo daar…”, “De Decorette, de Decorette”. De panfluit van Nescafé, de hoge uithaal in Randstad Uitzendbureau, we kunnen nog wel even doorgaan.

Oké, de gemiddelde leeftijd van ons discussiegroepje was 41. Hoe zit het met de huidige generatie? Karwei en Unox werden nog genoemd door herkenbare muziek. Maar tekstueel? Kan iemand nog een commercial van na 2000 meezingen? Leuke uitdaging voor de tekstschrijvers onder ons?

N.b.: Deze post kwam op het moment van schrijven langs op Facebook: